O mnie

Kim jest NieFikcyjna?

Hej! Miło mi Cię powitać na moim blogu. Prowadzę go od 2 października 2014 roku i już na wstępie powiem, że to dla mnie spory sukces, bo blogów w życiu miałam dużo, ale mój słomiany zapał sprawiał, że nigdy nie prowadziłam ich zbyt długo. Bohater Fikcyjny okazał się dla mnie miejscem, które w jakiś sposób jest już częścią mnie.

Mam na imię Sandra, mam 22 lata. Pochodzę z Torunia, a aktualnie studiuję w Warszawie na I roku studiów magisterskich na kierunku filologia polska. Na studiach licencjackich ukończyłam specjalizację redaktorsko-wydawniczą. Uwielbiam literaturę i język polski. W przyszłości planuję szeroko pojętą pracę z tekstem. Czytam od zawsze, choć mój książkoholizm zdecydowanie pogłębił się, odkąd prowadzę bloga. (Taki tam przyjemny skutek uboczny).

Staram się dawać szansę każdemu gatunkowi książek, jednak nie przepadam za erotykami i romansami pisanymi dla samego romansu, nie jestem także przekonana do książek fantasy. Najczęściej sięgam po powieści z „cięższym klimatem” – thrillery, kryminały, horrory, powieści grozy, sensacyjne, historyczne. Lubię również szeroko pojętą literaturę piękną, książki obyczajowe i literaturę faktu. Coraz częściej, z czystej ciekawości, sięgam po książki młodzieżowe, aczkolwiek nie jest to mój ulubiony gatunek. Nie ma dla mnie znaczenia, czy autor jest zagraniczny czy polski – a przynajmniej już nie. Kiedyś miałam dziwne uprzedzenia do twórczości polskich pisarzy, ale teraz zdecydowanie uległo to zmianie. Moim ulubionym autorem wszech czasów jest Stephen King. Cenię sobie także twórczość Stiega Larssona (niestety tu skromną, ale jednak), Harukiego Murakamiego, Carlosa Ruiza Zafóna czy Remigiusza Mroza.

A coś spoza tematu książek? Ważna jest dla mnie muzyka, bez niej, tak jak bez książek, chyba nie mogłabym żyć. Słucham głównie rocka, metalu i grunge'u. Poza tym jestem aktywnym kibicem żużlowym – kibicuję oczywiście toruńskiemu klubowi, Get Well Toruń. Troszeczkę też interesuję się kulturą japońską. Kocham wszystkie zwierzęta, ale jestem totalną psiarą. Nie lubię dzieci. Kiedyś trochę pisałam, na razie skupiam się na poznawaniu literatury, więc pisanie zawiesiłam, ale niewykluczone, że kiedyś do tego wrócę. Po cichu marzę o wydaniu własnej książki (a właściwie własnych książek), ale nic na siłę.

Nie boję się mieć własnego zdania, dlatego moje recenzje są zawsze szczere. Staram się być jak najbardziej obiektywna, choć wiadomo, że coś takiego, jak obiektywna recenzja, nie istnieje. Swoje uwagi staram się popierać dobrymi argumentami. Nie oceniam książek po okładce ani też po autorze, gatunku, tematyce itd. Przykładam dużą wagę do poprawności, szeroko rozumianej. Chcę, aby moje recenzje były jak najbardziej przydatne, ale i dobrze napisane.

Miło mi, że zajrzałeś na mojego bloga, mam nadzieję, że zostaniesz na dłużej. Pamiętaj – jeśli czytasz, miło byłoby, gdybyś skomentował. Komentarze niezwykle motywują!